"Dobra pani" to bardzo przewrotny, wręcz ironiczny tytuł noweli Elizy Orzeszkowej, ukazujące życie miejskich dam, który zajmują się pracą dobroczynną, zawiązujące nawet Towarzystwo Dam Dobroczynnych... Zagłębiając się w lekturze łatwo daje się zauważyć, że jest to bardzo płytkie i powierzchowne... Bohaterka, co jakiś czas bierze pod swoją opiekę osoby lub zwierzę, lecz po pewnym czasie bezwzględnie je porzuca, powodując pustkę i żal, a nawet przede wszystkim ogromną krzywdę... Z noweli krzyczy krytyka takiej postawy, kiedy to osoby pozbawione serca oraz nastawione na "życie salonowe" chcą być dobroczynne... Niestety w żadnej mierze nie idzie to w parzę i kończy się tragicznie...
